οστικό σύμπλεγμα που αποτελεί το σκελετό της ράχης, έχει τη λειτουργία της στήριξης του κορμού και της κεφαλής και της προστασίας του νωτιαίου μυελού, που περικλείεται μέσα σε αυτήν. Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από 33-34 οστά, που ονομάζονται σπόνδυλοι, τα οποία αρθρώνονται μεταξύ τους. Οι φυσικές καμπύλες που ακολουθεί η σπονδυλική στήλη είναι αναγνωρίσιμες ως αυχενική λόρδωση, ραχιαία κύφωση, οσφυϊκή λόρδωση, ιερή κύφωση.

Ο αυχένας αποτελείται από 7 σπονδύλους (2 της υψηλής αυχενικής μοίρας και 5 της χαμηλής αυχενικής μοίρας). Οι δύο πρώτοι σπόνδυλοι λειτουργούν ως σημείο στήριξης της οστέινης δομής της κεφαλής, ενώ οι σπόνδυλοι που αποτελούν τη χαμηλή αυχενική μοίρα είναι προικισμένοι με μεγαλύτερη κινητικότητα και συνδέουν την κεφαλή με τη σπονδυλική στήλη. Ο αυχένας έχει μια φυσική φυσιολογική καμπύλη (αυχενική λόρδωση).

η άρθρωση του καρπού αποτελείται από διάφορα οστά και μικρούς μυς και συνδέσμους – είναι μια πολύ κινητική άρθρωση, ικανή για διάφορες κινήσεις.

Η τελική έκταση της σπονδυλικής στήλης που στηρίζει ολόκληρη τη στήλη, αποτελείται από τους οσφυϊκούς σπονδύλους, το ιερό οστό, τα οστά του ισχίου και το πρώτο τμήμα του μηριαίου οστού. Οι κινήσεις της είναι η κάμψη προς τα εμπρός (κάμψη) και προς τα πίσω (επέκταση), καθώς και η περιστροφή. Οι κινήσεις της λεκάνης προς τα εμπρός περιλαμβάνουν την επιμήκυνση των μηριαίων και γλουτιαίων μυών, ενώ υπάρχει βράχυνση των οσφυϊκών και κοιλιακών μυών. Οι μύες ενεργοποιούνται με τον αντίθετο τρόπο για την κίνηση της κάμψης προς τα πίσω.

οι μύες που αποτελούν την κοιλιακή χώρα (λοξοί και ορθοί) και οι γλουτιαίοι μύες (ραχιαία μυϊκή μάζα). Αυτή η ζώνη μυών που βρίσκεται στο κέντρο του σώματός μας, που ονομάζεται επίσης «σκαρί», μας εγγυάται ισορροπία και σταθερότητα: η άσκησή της μέσω της προπόνησης σε ασταθείς επιφάνειες μας επιτρέπει να βελτιώσουμε τη στάση του σώματος και την καθιστή θέση μας, καθώς και να υποφέρουμε από λιγότερη ένταση του σώματος.

Τα κάτω άκρα συνδέονται με τον κορμό μέσω της λεκάνης, η οποία σχηματίζεται από τα δύο οστά του ισχίου που αρθρώνονται σταθερά με το ιερό οστό και τον κόκκυγα. Τα κάτω άκρα μπορούν να χωριστούν σε έξι περιοχές: ισχίο, μηρός, γόνατο, πόδι, ταρσός (κουντεπιέ) και πέλμα. Η οστική δομή των κάτω άκρων είναι στιβαρή και κάθε άκρο αντιπροσωπεύεται από το οστό του ισχίου, το μηριαίο οστό, το οποίο σχηματίζει τον μηρό, την κνήμη, η οποία μαζί με την περόνη σχηματίζουν το πόδι, και τα οστά του πέλματος. Τα κάτω άκρα αντιπροσωπεύουν την κύρια δομή που είναι υπεύθυνη για τη στατική και δυναμική λειτουργία ολόκληρου του σώματος.