Η αντιμετώπιση προβλημάτων σε αυτό το είδος θεραπείας συνίσταται στην εκμάθηση δεξιοτήτων που μας δίνουν τα εργαλεία για να εντοπίζουμε και να αμφισβητούμε παράλογες πεποιθήσεις. Πρόκειται για την εκμάθηση της αντικατάστασης των αναποτελεσματικών τρόπων σκέψης με αποτελεσματικές και ορθολογικές γνώσεις.

Το άτομο θα προσπαθήσει να είναι πολύ προσεκτικό στις σκέψεις και τις πράξεις του και στην έκφραση των συναισθημάτων του. Το άτομο ενθαρρύνεται να είναι λιγότερο συναισθηματικά αντιδραστικό και να αλλάξει τις παράλογες πεποιθήσεις και τις PANS (Αυτόματες Αρνητικές Σκέψεις) σε πιο λειτουργικές σκέψεις.

Η εμπόδιση σκέψεων συνίσταται στη διακοπή των αρνητικών σκέψεων που είναι συνεχώς παρούσες με μια λέξη-κλειδί, π.χ. ΣΤΟΠ.

Η τεχνική REBT του Ellis αποτελείται από την ΑΒΓ των παράλογων πεποιθήσεων, όπου:

• Α είναι το γεγονός ενεργοποίησης ή η αντικειμενική κατάσταση: Η πρώτη στήλη καταγράφει το αντικειμενικό γεγονός που τελικά οδηγεί σε κάποια μορφή αυξημένης συναισθηματικής αντίδρασης ή αρνητικής σκέψης.
• Β είναι οι πεποιθήσεις:  Η δεύτερη στήλη συλλέγει την αντίληψη, την ερμηνεία, την πεποίθηση ή τη σκέψη που έχετε σχετικά με το “Α”. Οι πεποιθήσεις μπορεί να είναι λογικές/ορθολογικές ή παράλογες/ανορθολογικές. Μια πεποίθηση είναι ορθολογική όταν είναι εμπειρική, λογική και λειτουργική και συνήθως παίρνει τη μορφή προτίμησης (επιθυμίες ή ελπίδες), αποδοχής, ανοχής και σχετικισμού και περιλαμβάνει τις έννοιες ναι/επίσης ή ναι/αλλά για το δυσάρεστο “Α” που βιώνουν: “Ελπίζω ότι μια τέτοια ατυχία δεν θα μου συμβεί, αλλά αν συμβεί, μπορώ να την αντιμετωπίσω και να εξακολουθήσω να έχω ευκαιρίες να είμαι ευτυχισμένος”. Ενώ είναι ανορθολογική όταν είναι μαγική, παράλογη και δυσλειτουργική και συνήθως παίρνει τη μορφή απαίτησης, καταδίκης, μισαλλοδοξίας και δράματος και περιλαμβάνει έννοιες ή/αλλιώς, όπως για παράδειγμα: “Πρέπει να αποτρέψω να συμβεί μια τέτοια ατυχία, αλλιώς θα είμαι δυστυχισμένος σε όλη μου τη ζωή”.
• Γ είναι η συνέπεια: Η τρίτη στήλη αντικατοπτρίζει τις φυσιολογικές, σωματικές αντιδράσεις και τάσεις δράσης που εμφανίζονται ως απόκριση στο “Α”. Υπάρχουν υγιή και ανθυγιεινά συναισθήματα που οδηγούν σε εποικοδομητική (ή δημιουργική) και καταστροφική (ή ηττοπαθή) συμπεριφορά, αντίστοιχα.

Ο Ellis εξηγεί ότι πιστεύει ότι το έναυσμα δεν είναι το γεγονός (Α) και ότι δεν προκαλεί τις αρνητικές συναισθηματικές και συμπεριφορικές συνέπειες (Γ), αλλά ότι το άτομο ερμηνεύει αυτά τα γεγονότα με μη ρεαλιστικό τρόπο και, ως εκ τούτου, έχει ένα μη ορθολογικό σύστημα πεποιθήσεων (Β) που συμβάλλει στην πρόκληση των συνεπειών (Γ).